سال قبل كه اینجا بودم یه بهشت كوچك رو زمین دیدم و گفتم كاش این بهشت و اون موقع تو اون لحظات ندیده بودم. بارها بعدش رفتم تا از اون قطعه بهشتی عكسی داشته باشم اما هیچوقت مثه اون روز نبود......شانزدهم اذر. درهای بهشت فقط بعضی لحظه ها باز میشن و فقط خوبا میتونن برن.....: خوب دیگه نمیشه گفت دوربینی گم میشه یا عكاسی .... اما واقعا دیدن این لحظه ها طاقت میخواد.... یاد اشنای دوستان همیشه سبز..

برای بازدید از سد سیوند میتوان از جاده جانبی ان وارد محوطه كار گاه شد و پیشرفت كار را مشاهده نمود.... هنوز ابگیری به مر حله جدیدی نرسیده است.

جای بسی تعجب كه بعضی از جوانان نورسته كه نوجو هستند و هنوز در ابتدای راه تصور می كنند ساحت مدرسین و مربیان هنر جولانگاه هر خزعبلات است و به حساب خودشان هر چه میخواهند می كنند. تاسف اور است كه این را به حساب دوستی نداشته و دیرینه میگذارند و ... بعضی از عكاسان گله دارند كه هنگامی كه جهت مشاوره و ... نزد فلان عكاس محترم رفتم و .. در نهایت با سردی از سوی ایشان مواجه شدم. تا كنون حق را به ایشان میدادم اما به این نتیجه رسیدم كه بعضی از كودكان نو پای عكاسی كه فكر می كنند به سرعت بزرگ شده و سری در سرهای عالم در اورده اند دمار از روزگار این عكاسان در اورده اند و ان استاد محترم حق دارد كه در نهایت فروتنی عذر ان كودك خرد سال را بخواهد بلكه در زمانی دیگر بالغ شود...